گریس 250 گرمی آترود

گريس مخلوطي ژلاتيني است که از يک سيال روانساز ( روغن ) و يک ماده غليظ کننده ( Thickner ) و مواد افزودني خاص ساخته مي شود .مشخصات و کيفيت گريس به نوع و مقدار ماده غليظ کننده، مواد افزودني ، مشخصات روغن پايه و همچنين فرآيند توليد بستگي دارد. ماده غليظ کننده مهمترين عامل پايداري دربرابر آب ، پايداري در شرايط دماي بالا وپايداري کيفيت در زمان مصرف و حفظ کيفيت است.گريس ها مشابه روغن ها ، براي حداقل رساندن اصطکاک و فرسايش بين سطوح متحرک ، کاربرد دارند . درمواردي که روانساز بايد به عنوان مانعي براي جلوگيري از ورود ذرات خارجي عمل کند ، يا موقعيت حرکت بين دو سطح به گونه اي است که نياز به روانساز نيمه جامد وجود دارد، بايد از گريس بعنوان روانکار استفاده شود . بعلاوه از بعد عملياتي روانکاري با گريس ، عموما ً مکمل روانکاري اکثر سيستم هاي صنعتي است .

مزاياي روانکاري با گريس در مقايسه با روغن هاي روانساز عبارتند از :

• قابليت ماندگاري در محل روانکاري
• سهولت مصرف و کاهش دفعات روانکاري
• کامل تر شدن آب بندي سيستم ها ، کاهش نشتي و چکه کردن روانکار
• بهينه سازي چسبندگي روانکار به قطعات در شرايط دما و فشار بالا
• سادگي طراحي سيستم هاي روانکاري

معايب روانکاري با گريس در مقايسه با روغن هاي روانساز عبارتند از :

• قابليت خنک کنندگي کم
• عدم قابليت نفوذ به قطعات ريز و مجاري دستگاه ها
• نياز به نيروي کار ( کارگر) بيشتر براي روانکاري
• عدم سهولت بسته بندي و انبارداري
• عدم قابليت پاک کنندگي و دور نمودن آلودگي ها از سطوح قطعات متحرک

در انتخاب گريس بايد به موارد زير توجه نمود :

1. نوع، سرعت و دماي عمليات ماشين آلات و ميزان رطوبت محيط
2. تغييرات درجات حرارت
3. قابليت ممانعت از زنگ زدگي و خوردگي قطعات ماشين آلات
4. سازگاري با قطعات لاستيکي و پلاستيکي در تماس